بهترین آرشیتکت های ایرانی

بهترین آرشیتکت های ایرانی معماری ایران و آرشیتکت های آن ، انواع مختلفی از ساختار و زیبایی شناسی از سنت ها و تجربه ها را نشان می دهد. علیرغم آسیب های مکرر و تهاجم فرهنگی به این هنر، ایران، معماری خاص خود را متفاوت از سایر کشورهای مسلمان به دست آورده است. ساختمان های ایرانی علاوه بر دروازه های تاریخی، کاخ ها و مساجد، رشد سریع شهرها مانند پایتخت تهران ، موجی از تخریب و ساخت و ساز جدید را به وجود آورده است. با ظهور هنر معماری در ایران، بهترین معماران ایرانی در این زمینه شروع به فعالیت کردند. این معماران ایرانی با بهره گیری از نبوخ و خلاقیت خود دست به آثار ارزشمندی زدند. هوشنگ سیحون مهندس هوشنگ سیحون نقاش و معمار ایرانی در ۱۲۹۹ در تهران به‌دنیا آمد. وی تحصیلات معماری خود را در دانشگاه تهران و دانشکده هنرهای زیبای پاریس به پایان رساند. وی مدتی استاد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و سه دوره رئیس این دانشکده بود. استاد هوشنگ سیحون از بهترین آرشیتکت های  ایرانی است و به مرد بناهای ماندگار معروف است. آن هم به دلیل طراحی و نظارت بر ساخت آرامگاه بزرگانی چون خیام، کمال الملک، بوعلی سینا، نادرشاه افشار، کلنل محمدتقی خان پسبان و ده‌ها مقبره و آرامگاه دیگر. ضمناً وی طراح بنای موزه توس در سال ۱۳۴۷ و همچنین ساختمان بانک سپه در میدان توپخانه تهران نیز می‌باشد. استاد سیحون در کنار معماری به نقاشی از مناظر و روستاهای ایران علاقه داشت. وی نمایشگاه‌هایی از این آثار را در ایران و در خارج از ایران برپا کرده‌ است. آثار این استاد برجسته در نمایشگاهی در دانشگاه ماساچوست در سال ۱۹۷۲ در کنار آثار هنرمندانی چون پیکاسو و دالی به نمایش درآمد. در این نمایشگاه تابلویی از کلافه‌های خط به نمایش گذاشت که در آن از خطوط موازی و پر پیچ و تاب که هیچ همدیگر را قطع نمی‌کنند، استفاده کرده بود. سید هادی میرمیران مهندس سید هادی میرمیران از بهترین آرشیتکت های ایرانی در ۲۳ اسفند ۱۳۲۳ در شهر قزوین به دنیا آمد. تحصیلات خود را در رشته مهندسی معماری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به انجام رساند و با ارزشیابی عالی فارغ التحصیل شد. وی از سال ۱۳۴۳ تا سال ۱۳۵۷ در دفتر فنی شرکت ملی فولاد ایران مشغول به کار گردید. پس از انقلاب از سال ۱۳۵۸ با عنوان مدیر طراحی در شرکت خانه سازی ایران به طراحی پروژه های شهرسازی پرداخت. در سال ۱۳۶۴ به همراه گروهی از همکارانش شرکت مهندسان مشاور نقش جهان-پارس را تاسیس نمود. وی در شامگاه ۲۹ فروردین ۱۳۸۵ چشم از جهان فروبست. سید هادی میرمیران طی چهار دهه فعالیت حرفه ای خود موفق به خلق آثار برجسته و قابل اعتنایی گردید. ویژگی میرمیران درکارهایش حفظ پیوستار و روح معماری کهن ایران با روش های نوین طراحی است. از میان آثار وی می توان به ساختمان کنسولگری ایران در فرانکفورت، ساختمان مرکزی بانک توسعه صادرات ایران، ساختمان مجموعه ورزشی رفسنجان، طرح ساختمان کتابخانه ملی ایران ، طرح ساختمان فرهنگستان های جمهوری اسلامی ایران و طرح ساختمان موزه ملی آب اشاره کرد. گیسو و مژگان حریری گیسو حریری در سال ۱۹۵۶ در ایران متولد شد. لیسانس معماری را از دانشگاه كرنل در سال ۱۹۸۰ دریافت نمود. همزمان با تحصیل در دانشگاه، در برنامه‌ای مطالعاتی در زمینه معماری هلند و خانه‌سازی مدرن به همراه پروفسور گریگوری لسنیكوفسكی شركت جست. پروژه‌های دانشجویی‌ او در گالری فیلیپه بونافونت در سان‌فرانسیسكو به نمایش درآمدند و در مجله معماری دانشگاه كرنل نیز به چاپ رسیدند. زمانیكه در سان‌فرانسیسكو بود با دفتر جنینگز و شتوت همكاری داشت، در نیویورك هم به عنوان آرشیتکت  طراح در دفتر مشاورین پل‌سیگل مشغول به كار بود. از سال ۱۹۸۷، گیسو زمانی را نیز به تدریس اختصاص داد و به عنوان استادیار رشته معماری در دانشگاه كلمبیا و منتقد در دانشگاه‌های كرنل، مك‌گیل و مدرسه طراحی پارسونز به تدریس و سخنرانی پرداخت. مژگان حریری در سال ۱۹۵۸ در ایران متولد شد. لیسانس معماری خود را در سال ۱۹۸۱ از دانشگاه كرنل دریافت نمود. او نیز همانند خواهرش، ضمن تحصیل، در برنامه مطالعاتی‌ای كه در هلند انجام می‌گرفت شركت داشت. در سال ۱۹۸۱، به واسطه دستاوردهای ارزشمندی كه ضمن مطالعاتش برای دریافت فوق‌لیسانس داشت، موفق به دریافت جایزه الكساندر اشویلر شد. مژگان، طراحی شهری را با راهنمایی كالین راو ادامه داد و در سال ۱۹۸۳ فوق‌لیسانس معماری خود را با گرایش طراحی شهری از دانشگاه كرنل دریافت نمود. تا زمان تاسیس دفتر حریری ‌و ‌حریری در سال ۱۹۸۶، در شركت جیمز‌استورات‌پلشك و شركا در نیویورك مشغول به كار بود. شرکت حریری در سال ۱۹۸۶ به وسیله مژگان و گیسو تاسیس شد. این شرکت در شهر نیویورک مرکزیت دارد و کارهای آنان توسط افرادی چون استیون هال در نمایشگاه‌های نیویورک معرفی گردیده و ریچارد مایر نیز با آنان کتابی منتشر نموده‌ است. آثاری همچون ویلای لواسان در ایران و ساختمان اداری تجاری الوند، از معدود کارهای گروه معماری خواهران حریری است.